HobbyBoss 84401 1/35 Ölçek, Alman Tank Mürettebatı (Normandy 1944), Askeri Figür, Plastik Model kiti (HOB84401)

Alman Tank Mürettebatı (Normandy 1944) Maketi İçindekiler

• Plastik enjeksiyon parçalar
• Montaj Kılavuzu(Kutu üzerinde)

Alman Tank Mürettebatı (Normandy 1944) Maketi Özellikleri

• Demonte plastik parçalardan oluşmaktadır.
• Parçaları yerinden çıkarmak için çerçeve makası kullanınız.
• Parçalardaki çapakları temizlemek için maket bıçağı ve zımpara kullanınız.
• Parçalar arası oluşacak boşlukları dolgu malzemesi (Putty) ile doldurun ve zımparalayınız.
• Kutu içinden yapıştırıcı ve boya çıkmamaktadır.
• İçerisindeki montaj kılavuzu ile gerekli birleştirme işlemlerini yapabilirsiniz.
• Kılavuzda belirtilen renklerle boyamanız tavsiye edilir.

BU ÜRÜNÜ BİTİRMEK İÇİN İHTİYACINIZ OLAN MALZEMELERİ SAYFANIN EN ALTINDA BULABİLİRSİNİZ

Alman ordusundaki ilk tanklar Birinci Dünya Savaşı'nın sonunda ortaya çıktı - bunlar A7V makineleriydi. Versailles Antlaşması'nın imzalanmasının ardından Alman silahlı kuvvetlerinin zırhlı silah geliştirmesi yasaklandı ancak Alman tarafı bu kısıtlamalara uymadı ve gizlice zırhlı silahlar geliştirdi. Ancak 1933 yılında Adolf Hitler'in iktidara gelmesiyle bu gelişme tamamen resmiyet kazandı ve 1935 yılında 1. Zırhlı Tümen kuruldu. 1935-1939 döneminde başka bölümler oluşturuldu ve ana ekipmanları Pz.Kpfw arabalarıydı: I, II, III ve IV. O zamanlar tek bir zırhlı tümen, iki zırhlı alaya bölünmüş bir tank tugayından, bir motorlu piyade tugayından ve diğerlerinin yanı sıra keşif, topçu, uçaksavar ve avcılardan oluşan destek birimlerinden oluşuyordu. Tam zamanlı olarak yaklaşık 300 tanktan oluşuyordu. Alman zırhlı kuvvetlerinin (Almanca: Panzerwaffe), zamanın birçok ordusunda olduğu gibi piyade faaliyetlerini desteklemek için değil, yıldırım savaşı doktrinini uygulamak için eğitildiğini ve hazırlandığını da eklemekte fayda var. Bu nedenle, "pancerniaków" eğitimine, işlevlerin değiştirilebilirliği, subaylar ve astsubayların karar vermede bağımsızlığı ve sahip olunan tankların en iyi teknik ustalığı konularına vurgu yapıldı. Bütün bunlar, 1939'da Polonya'da, ancak özellikle 1940'ta Batı Avrupa'da Alman zırhlı silahlarının büyük başarılarıyla sonuçlandı. Ayrıca Kuzey Afrika'daki çatışmalar sırasında - özellikle 1941-1942 döneminde - Alman zırhlı kuvvetlerinin, çok zor bir rakip. SSCB'nin işgalinden önce Alman zırhlı tümenlerinin sayısı neredeyse iki katına çıktı, ancak bu birimlerdeki tank sayısı 150-200 araca kadar düştü. Ayrıca Doğu Cephesi'ndeki çatışmalar sırasında - özellikle 1941-1942'de - Alman zırhlı kuvvetleri eğitim ve organizasyon açısından Sovyet rakiplerine göre üstündü. Ancak T-34 veya KW-1 gibi araçlarla temas, 1942 ve 1943'te Pz.Kpfw V ve VI tanklarının hatta dahil edilmesini zorunlu kıldı. Doğu Cephesinde artan kayıplar ve Stalingrad'da kaybedilen savaşlar veya Kursk - Alman Panzerwaffe'yi zayıflattı. Yapısında ağır tank taburları (3 tank bölüğü ile) vardı ve 1943'te zırhlı el bombası tümenleri kuruldu. Ayrıca Sovyet tarafının giderek daha belirgin bir avantajı vardı ve 1944'ten itibaren doğuda Sovyet birlikleriyle ve batıda Müttefiklerle aynı anda savaşma ihtiyacı vardı. Ayrıca o dönemde (1944-1945 yılları arasında) Alman zırhlı kuvvetlerinin eğitiminin önceki döneme göre daha zayıf olduğu ve Alman tarafında eskisine göre çok önemli bir avantaj oluşturmadığı varsayılmaktadır. Alman Panzerwaffe'nin son büyük ölçekli operasyonları Ardennes'deki (1944-1945) ve Macaristan'daki (1945) saldırılardı.